Współczesny świat stawia przed dziećmi wiele wyzwań, które mogą być przyczyną problemów w opanowaniu emocji oraz trudności w radzeniu sobie z bodźcami zewnętrznymi. W przypadku dzieci, mających problemy z prawidłowym wykorzystywaniem zmysłów, odpowiednią rekomendacją terapeutyczną jest terapia integracji sensorycznej.
Zdaniem J. Ayres integracja sensoryczna jest procesem, w którym mózg przyjmuje informacje ze zmysłów, a także je przesiewa, eliminuje, rozpoznaje, interpretuje oraz integruje z już posiadanymi – wszytko po to, aby odpowiedzieć właściwa reakcją ruchową. Integracja sensoryczna jest formą organizacji zmysłów, z których czerpiemy informacje o stanie fizycznym ciała oraz otaczającego nas świata. Bodźce zmysłowe nieustannie oddziałują na receptory wzroku, słuchu, dotyku, smaku, węchu czucia głębokiego pochodzącego z mięśni, ścięgien i stawów (propriocepcji) i równowagi. Wrażenia zmysłowe, prawidłowo odbierane przez układ nerwowy, zostały nazwane przez autorkę metody „pożywieniem dla mózgu”, niezbędnym do właściwego funkcjonowania organizmu. Integracja sensoryczna odwołuje się do zależności między zachowaniem a przebiegiem procesów zachodzących w ośrodkowym układzie nerwowym.
Metoda SI skupia się na pomocy dzieciom w nauce prawidłowej reakcji na wrażenia zmysłowe oraz oswojeniu ich z różnorodnością świata. Dodatkowo, rozwija zmysł równowagi oraz zdolności psychoruchowe dziecka, wspomagając tym samym jego rozwój.
Na czym polega ten rodzaj terapii?
Terapia integracji sensorycznej może być prowadzona po wcześniejszych kompleksowych badaniach prowadzonych przez wykwalifikowanych terapeutów. Uczy dzieci odpowiedniego reagowania na bodźce i wrażenia zmysłowe, poprzez ich kontrolowane dostarczanie. Podczas terapii stosowane są ćwiczenia, które będąc właściwym „wyzwaniem” dla uczestnika, stymulują jego mózg.
Podczas kontrolowanych „naukowych zabaw”, dziecko uczy się porządkować i organizować różnorodne sygnały, które do niego docierają za pośrednictwem różnych zmysłów. Dzięki tym aktywnościom wzmacniane są procesy nerwowe, które będą miały zastosowanie w szkole podczas nauki pisania i innych czynności.
Głównym celem terapii integracji sensorycznej jest poprawienie tzw. zdolności integracji bodźców zmysłowych, a jednocześnie stworzenie dla dziecka przyjemnej zabawy. Dzięki temu może ono „oswoić” zewnętrzny świat w całej jego różnorodności, nie obawiając się go i nie uciekając przed płynącymi z niego sygnałami, co może mieć znaczący wpływ na np. dzieci z diagnozą autyzmu, ADHD, czy dysleksją.
Zajęcia terapii integracji sensorycznej odbywają się w kontakcie 1/1 z terapeutą, w specjalnie do tego celu przeznaczonej sali i trwają zazwyczaj 50 minut, 1 raz w tygodniu.
W jakich przypadkach stosuje się terapię integracji sensorycznej?
Terapia SI jest rekomendowana w przypadkach, gdy u dziecka występują zaburzenia integracji sensorycznej.
Integracja sensoryczna to proces, który zachodzi w układzie nerwowym i polega na odpowiednim odbiorze i organizacji bodźców docierających za pośrednictwem zmysłów, takich jak wrażenia wzrokowe, słuchowe, dotykowe, węchowe, smakowe oraz wynikające z ruchu i grawitacji.
Prawidłowa integracja sensoryczna pozwala dziecku adekwatnie reagować na różne sytuacje i sprawia, że świat staje się dla niego przyciągający, a nie odpychający i przerażający. Jest to kluczowy element rozwoju dziecka, zarówno pod względem ruchowym, jak i psychicznym oraz emocjonalnym. W przypadku zdiagnozowania nieprawidłowości w tym zakresie, konieczne jest skorzystanie z odpowiednio zaplanowanej terapii indywidualnej. Należy pamiętać, że rodzaj proponowanych aktywności powinien być indywidualnie dobrany do potrzeb danego dziecka i jego problemów w zakresie przetwarzania wrażeń zmysłowych.
Jakie efekty daje terapia SI?
Efekty terapii integracji sensorycznej można zaobserwować już po kilkunastu zajęciach, jednak najczęściej trzeba poczekać około roku, aby zauważyć pełen zakres jej wpływu na dziecko.
Uczestniczenie w zajęciach terapii SI pozytywnie wpływa na rozwój psychoruchowy dziecka, poprawiając jednocześnie zdolność do integracji i porządkowania bodźców płynących ze świata zewnętrznego.
Dzieci, które korzystają z terapii integracji sensorycznej, zazwyczaj przejawiają mniej agresywnych reakcji na nowe sytuacje, zmniejsza się ich nadpobudliwość ruchowa, a także zaczynają one lepiej komunikować swoje potrzeby i nawiązywać interakcje z otoczeniem. Poprawia się również koordynacja ruchowa oraz zmysł równowagi, co ma wpływ na prawidłowe korzystanie z przedmiotów, takich jak piłka, kredki czy nożyczki.
Terapia SI wpływa także pozytywnie na zdolność koncentracji u dziecka, ucząc je skupienia uwagi na wykonywaniu jednej czynności przez dłuższy czas, co przekłada się na lepszą zdolność pracy intelektualnej. Ponadto, dzięki terapii, dzieci przestają reagować płaczem lub krzykiem na bodźce sensoryczne, co znacznie ułatwia codzienne funkcjonowanie zarówno im, jak i ich opiekunom.
Podsumowując, terapia integracji sensorycznej jest rekomendowaną metodą terapeutyczną dla dzieci z problemami w regulacji emocji, trudnościami w integracji bodźców sensorycznych, wybiórczością pokarmową i nie tylko.
Poprzez zabawę i odpowiednie ćwiczenia, terapia ta wspomaga rozwój psychoruchowy oraz umożliwia dziecku cieszenie się z różnorodności świata, co ma ogromne znaczenie dla jego harmonijnego rozwoju.
Dzięki temu rodzajowi terapii dzieci zyskują lepszą zdolność koncentracji, umiejętność adekwatnej reakcji na bodźce zewnętrzne oraz lepszą komunikację i interakcję z otoczeniem. Warto więc zwrócić uwagę na terapię integracji sensorycznej jako skuteczną i rekomendowaną metodę terapeutyczną dla dzieci z trudnościami emocjonalnymi i integracyjnymi.
Zapytaj o możliwości związane z tym rodzajem terapii w naszym Centrum PolKa.
Telefonicznie pod nr tel. 662 280 715 lub mailowo katarzyna.piankowska@wp.pl